Ja baas, ja baas vele zakken vol

Al een tijd loop ik ermee rond. Hoe tof zou het zijn om een vacht van een schaap te hebben en dit zelf te verwerken to garen en uiteindelijk tot een trui? of een deken? of een sjaal? Een idee was het, meer niet….. dacht ik….

Afgelopen zaterdag was het Joure onder de wol, schapen scheren en een wolmarkt. Onweerstaanbaar natuurlijk voor een woladdict dus we gingen al vroeg op pad. Nog voordat we de markt bereikt hadden lag ik al bijna in een weitje met wat schapen en lammetjes en echt waar het was liefde! Een lammetje wat sprongetjes deed zoals alleen lammetjes dat kunnen, een ander lammetjes wat mama schaap na probeerde te doen die haar kont tegen een boom stond te schuren, ik was verliefd! En natuurlijk veel te afgeleid om foto’s te maken hiervan….Maar goed hier kwamen we niet voor natuurlijk, wel voor het scheren en de bolletjes&wolletjes

Voor het schapen scheren was er een Engelsman over gekomen,Gary Rutter. Ik moest er even aan wennen. Het ziet er wat bruut uit en mijn eerste reactie was dan ook om de beste man de huid vol te schelden. Ik ben dus snel mijn checklist afgegaan in mijn hoofd.

Is er bloed? Nee geen bloed, geen sneetje, geen schrammetje

Heeft het schaap stress? Ook dat viel me reuze mee, hij was erg snel en met een minimaal gebruik van dwang wist hij de dieren te scheren.

Heeft het schaap pijn? Ook dit leek niet het geval te zijn

Nadat mijn lief (die zelf ook ooit schapen heeft geschoren) mij vertelde dat hij het echt goed en snel deed was ik overtuigd. Doe mij maar zo’n vacht! Het is de vacht van een Manx geworden.

Zie hier de vacht (en ja ook nog wat onweerstaanbare bolletjes&wolletjes van Loret Karman, niet te weerstaan, die kleuren! Hier ga ik snel meer over schrijven er komt een vers filet haakpatroon aan met het garen van Loret, ik ben al begonnen en word er helemaal vrolijk van)

En dan kom je thuis, met een schapenvacht…

Wat ermee te doen?  Behalve de kat een lekker slaapplekje geven…

Er moet gesponnen worden! In eerste instantie zouden we dat bij oma gaan doen. Die heeft alles wat ervoor nodig is, een wiel en een berg aan ervaring. Goed plan toch?

Het liep anders, na een rondje op marktplaats en een iets te spontane bieding op een wiel hebben wij ons eigen spinnenwiel….

De eerste pogingen tot spinnen zijn al gedaan, het valt nog niet mee dus we hebben hulptroepen (lees Oma) ingeroepen. Dit weekend krijg ik mijn eerste Oma spinles, ik ben benieuwd…

Ik ga hiervan vast veel foto’s maken, dus een vervolg blog zal vast snel volgen met hopelijk mijn eerste strengetje zelf gesponnen garen!